dhṛtarāṣṭra uvāca (1.1)
dharma-kṣetre kuru-kṣetre
samavetā yuyutsavaḥ
māmakāḥ pāṇḍavāś caiva
kim akurvata sañjaya
Kārpaṇya-doṣopahata-svabhāvaḥ (2.7)
pṛcchāmi tvāṁ dharma-sammūḍha-cetāḥ
yac chreyaḥ syān niścitaṁ brūhi tan me
śiṣyas te ’haṁ śādhi māṁ tvāṁ prapannam
śrī-bhagavān uvāca (2.11)
aśocyān anvaśocas tvaṁ
prajñā-vādāṁś ca bhāṣase
gatāsūn agatāsūṁś ca
nānuśocanti paṇḍitāḥ
na tv evāhaṁ jātu nāsaṁ (2.12)
na tvaṁ neme janādhipāḥ
na caiva na bhaviṣyāmaḥ
sarve vayam ataḥ param
dehino ’smin yathā dehe (2.13)
kaumāraṁ yauvanaṁ jarā
tathā dehāntara-prāptir
dhīras tatra na muhyati
mātrā-sparśās tu kaunteya (2.14)
śītoṣṇa-sukha-duḥkha-dāḥ
āgamāpāyino ’nityās
tāṁs titikṣasva bhārata
na jāyate mriyate vā kadācin (2.20)
nāyaṁ bhūtvā bhavitā vā na bhūyaḥ
ajo nityaḥ śāśvato ’yaṁ purāṇo
na hanyate hanyamāne śarīre
vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya (2.22)
navāni gṛhṇāti naro ’parāṇi
tathā śarīrāṇi vihāya jīrṇāny
anyāni saṁyāti navāni dehī
sukha-duḥkhe same kṛtvā (2.38)
lābhālābhau jayājayau
tato yuddhāya yujyasva
naivaṁ pāpam avāpsyasi
nehābhikrama-nāśo ’sti (2.40)
pratyavāyo na vidyate
sv-alpam apy asya dharmasya
trāyate mahato bhayāt
vyavasāyātmikā buddhir (2.41)
ekeha kuru-nandana
bahu-śākhā hy anantāś ca
buddhayo ’vyavasāyinām
bhogaiśvarya-prasaktānāṁ (2.44)
tayāpahṛta-cetasām
vyavasāyātmikā buddhiḥ
samādhau na vidhīyate
trai-guṇya-viṣayā vedā (2.47)
nistrai-guṇyo bhavārjuna
nirdvandvo nitya-sattva-stho
niryoga-kṣema ātmavān
karma-jaṁ buddhi-yuktā hi (2.51)
phalaṁ tyaktvā manīṣiṇaḥ
janma-bandha-vinirmuktāḥ
padaṁ gacchanty anāmayam
yadā saṁharate cāyaṁ (2.58)
kūrmo ’ṅgānīva sarvaśaḥ
indriyāṇīndriyārthebhyas
tasya prajñā pratiṣṭhitā
viṣayā vinivartante (2.59)
nirāhārasya dehinaḥ
rasa-varjaṁ raso ’py asya
paraṁ dṛṣṭvā nivartate
yatato hy api kaunteya (2.60)
puruṣasya vipaścitaḥ
indriyāṇi pramāthīni
haranti prasabhaṁ manaḥ
āpūryamāṇam acala-pratiṣṭhaṁ (2.70)
samudram āpaḥ praviśanti yadvat
tadvat kāmā yaṁ praviśanti sarve
sa śāntim āpnoti na kāma-kāmī
eṣā brāhmī sthitiḥ pārtha (2.72)
naināṁ prāpya vimuhyati
sthitvāsyām anta-kāle ’pi
brahma-nirvāṇam ṛcchati
yajñārthāt karmaṇo ’nyatra (3.9)
loko ’yaṁ karma-bandhanaḥ
tad-arthaṁ karma kaunteya
mukta-saṅgaḥ samācara
yajña-śiṣṭāśinaḥ santo (3.13)
mucyante sarva-kilbiṣaiḥ
bhuñjate te tv aghaṁ pāpā
ye pacanty ātma-kāraṇāt
annād bhavanti bhūtāni (3.14)
parjanyād anna-sambhavaḥ
yajñād bhavati parjanyo
yajñaḥ karma-samudbhavaḥ
yad yad ācarati śreṣṭhas (3.21)
tat tad evetaro janaḥ
sa yat pramāṇaṁ kurute
lokas tad anuvartate
prakṛteḥ kriyamāṇāni (3.27)
guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ
ahaṅkāra-vimūḍhātmā
kartāham iti manyate
śreyān sva-dharmo viguṇaḥ (3.35)
para-dharmāt sv-anuṣṭhitāt
sva-dharme nidhanaṁ śreyaḥ
para-dharmo bhayāvahaḥ
kāma eṣa krodha eṣa (3.37)
rajo-guṇa-samudbhavaḥ
mahāśano mahā-pāpmā
viddhy enam iha vairiṇam
indriyāṇi parāṇy āhur (3.42)
indriyebhyaḥ paraṁ manaḥ
manasas tu parā buddhir
yo buddheḥ paratas tu saḥ
evaṁ buddheḥ paraṁ buddhvā (3.43)
saṁstabhyātmānam ātmanā
jahi śatruṁ mahā-bāho
kāma-rūpaṁ durāsadam